Anten vi er den svikne parten, eller sjølv er den som svik den andre: forskning visar at utroskap vil berøre dei fleste av oss på ein eller annan tidspunkt i livet. Få hendingar verkar så oppskakande på sjølvbilde, identitet og forhold. Korleis skal vi forstå utroskap som fenomen? Er det ganske enkelt eit uttrykk for biologiske, ikkje-monogame krefter i oss, eller har det også ein samanheng med kulturelle tendensar? Både Nina Lykke og Wencke Mühleisen sine romanar skildrar utroskap på ulike måtar, kor sjølve utroskapsbegjæret flettast saman med romanpersonane sin større higen etter å leve eit meir lukkeleg liv. I kva for grad lukkast dei i sine forsøk? Ordstyrar: Marit Eikemo.