Erlend O. Nødtvedt sin første roman, «Vestlandet», er eit burlesk og regnvått portrett av mennesker, landskap og land i endring. Ein biletkunstnar og ein poet trassar uvêr, ras og stengde tunnelar på ein fuktig odyssé gjennom dramatisk Vestlandsnatur. Som leieemotiv har dei Anders Lysne, bondeopprøraren og vegbyggaren frå Lærdal, som vart halshogd i Bergen i 1803. Langs smale og farlege vegar treffer dei på alt frå døde og levande kunstnarar og forfattarar, til spelemenn, separatistar og tobakksbønder.