Kritikar og forfattar Bernhard Ellefsen fekk i fjor mykje merksemd for boka Imot døden: Om fortvilelsens litterære fellesskap. I boka, som har form som eit langessay, brukar Ellefsen lesnaden av litterære verk til å forstå sin eigen dødsangst og redselen for det som ein gong ventar. Ved å dykke ned i alt frå eldgamle helleristningar til samtidslitteratur undersøker Ellefsen korleis menneska til alle tider har søkt svar og trøyst i møte med sjølve livets grunnvilkår, den store slutten - eller verdenstapet, som han kallar det. Med utgangspunkt i lesnadene frå essayet held Ellefsen eit foredrag om frykten for slutten og korleis vi kan bruke litteraturen som trøyst og styrke medan vi enno har livet.