Danske Charlotte Weitze debuterte med novellesamlinga Skifting i 1998, og har sidan gjort seg bemerka som ein av Skandinavias mest særeigne forfattarar. Mellom anna leikar bøkene hennar med mytologi, folketru og naturmystikk. I fjor kom den prisløna romanen Rosarium, som vart omsett til norsk og fekk mykje merksemd. Romanen er ei viltveksande, sanseleg slektsforteljing, som strekker seg over hundre år og fleire kontinent. Her spelar naturen og planteriket ei sentral rolle. Mellom andre møter vi skogpiken, ei jente som har vakse saman med skogen, og ein botanikar som leitar etter ei heilt eigenarta rose. Sentrale motiv er økologi, klimakrise og naturtap. Kva mister vi om den viltveksande naturen og mylderet av artar forsvinn? Ikkje berre i eit reint overlevingsperspektiv, men for mennesket sin fantasi og identitet?

Weitze møter kritikar Elise Winterthun til samtale.